ارمنیان در هر برهه از زمان و در هر جای دنیا که سکنی گزیدند تشنه علم و دانش و پیشرفت بوده اند و با احداث کلیساها و مدارس سعی داشتند که بذر دین داری، وطن پرستی و تعلیم و تربیت را در دل کودکان، نوجوانان و ملت خود بکارند.

در سال های 52-1951 میلادی (31-1330 ه.ش.) تعدادی از خانواده های ارمنی در منطقه یوسف آباد تهران که در آن زمان خالی از سکنه بود خانه های کوچکی ساخته و در آن جا ساکن گردیدند.

در سال 1953 میلادی (1332 ه.ش.) حدود 1389 نفر ارمنی در این منطقه زندگی می کردند. به علت آنکه در آن حوالی مدرسه ای برای ارامنه وجود نداشت، دانش آموزان ناچار بودند که در مدرسه دانایی و آبوویان که فاصله زیادی با محل سکونتشان داشت تحصیل کنند. بنابراین در سپتامبر 1953 میلادی (1332ه.ش.) توسط برخی از ساکنین دل سوز محله  یوسف آباد مدرسه  ملی ارس در ساختمانی بسیار ساده متشکل از پنج اتاق کوچک، 4 کلاس و 70 دانش آموز تأسیس گردید. 30 دانش آموز در دوره آمادگی و 40 نفر دیگر از پایه اول تا پایه چهارم ابتدایی در یک کلاس مشغول به تحصیل شدند.

سال بعد یعنی در سال تحصیلی 55-1954 میلادی (34-1333 ه.ش.) مدرسه به مکان مناسب تری منتقل گردید و برای هر پایه کلاس مجزا اختصاص داده شد. آمار دانش آموزان به 172 نفر و کادر آموزگاران به 6 نفر رسیده بود.

در پایان همان سال تحصیلی از جانب وزارت آموزش و پرورش مجوز مدرسه به نام دکتر سامسون استپانیان صادر می گردد که هم زمان ایشان به عنوان مدیر مسئول مدرسه نیز انتخاب می شوند.

در سال تحصیلی 56-1955 میلادی (35-1335 ه.ش.) مدرسه دارای 5 کلاس و آمار دانش آموزان به 346 نفر می رسد. در سال تحصیلی 57-1956 میلادی (36-1335 ه.ش.) تعداد کلاس های درسی به 6 کلاس و آمار
دانش آموزان نیز به 450 نفر افزایش می یابد.

بر اثر رشد دانش آموزان، تعداد آموزگاران نیز افزایش یافته و به دلیل آنکه در آن محله ساختمان بزرگتری وجود نداشت مدرسه به دو ساختمان مجزا و به انتهای خیابان میرزای شیرازی فعلی منتقل می گردد. به جز در سال تحصیلی 54-1953 میلادی (33-1332 ه.ش.) که مدرسه توسط هیئت موقتی اداره می شد، در سال های بعد هیئت امنای مدرسه ارس از طریق جلسات رسمی نمایندگان شورای آموزشی وقت ارامنه تهران انتخاب می شدند.


در سال 1960 میلادی (1339 ه.ش.) بر اساس قانون آموزشی دولت، دانش آموزان پایه پنجم و ششم ابتدایی که تا آن زمان مختلط بودند، مجزا می شوند.

مدرسه ارس از بدو تأسیس، سال ها در مکان های نامناسب مستقر گردیده بود و افزایش جمعیت ارامنه در محله یوسف آباد موجبات خریداری ملک اختصاصی برای مدرسه ارس را فراهم نمود. در آن سال ها تعداد ساکنین ارامنه در محله یوسف آباد حدود 12 الی 15 هزار نفر بود که 712 دانش آموز دختر و پسر در مدرسه ارس مشغول به تحصیل بودند.

بسیاری از خانواده های ارامنه ساکن در اطراف مدرسه دانایی به محدوده مدرسه ارس و همچنین عده ای نیز به شرق تهران نقل مکان کرده بودند، بنابراین درصد رشد آمار دانش آموزان مدرسه ارس نسبت به  دانش آموزان مدرسه دانایی سیر صعودی پیدا کرده بود. پس با توجه به وضعیت نامناسب جغرافیایی مدارس ارس و دانایی و همچنین صرفه جویی در بودجه تصمیم به ادغام این دو مدرسه گرفته شد و مقرر گرديد زمینی مناسب به مساحت حدود 1600 الی 2000 مترمربع خریداری و مدرسه ملی با 30 یا 40 کلاس با امکانات آموزشی ساخته شود.

در آن زمان مبلغی حدود پانصد و سی هزار ریال در اختیار شورای خلیفه گری ارامنه قرار داشت که آن مبلغ فقط کفاف خرید زمین را می داد و در نتیجه مابقی هزینه های ساخت مدرسه از طریق جمع آوری کمک های مردمی شورای خلیفه گری ارامنه، هیئت امنا و انجمن اولیا و مربیان مدارس ارس و دانایی فراهم گردید. پس از برآورد هزینه برای خرید زمین و احداث ساختمان مدرسه، مبلغی حدود هفت میلیون و پانصد هزار ریال پیش بینی شد که برای تأمین کسری بودجه تصمیم به دریافت کمک مالی از موسسه خیریه گلبنگیان گرفته شد. این بیانیه در جلسه رسمی شورای خلیفه گری ارامنه تهران در تاریخ 19 مارس 1966 میلادی خوانده و مورد تصویب قرار گرفت.

تهیه نقشه ساختمان و ساخت مدرسه به آقای مهندس لئون بابایان محول گردید. مدرسه تازه تأسیس ارس فعالیت آموزشی خود را از اول سال تحصیلی 69-1968 میلادی (48-1347 ه.ش.) آغاز نمود ولی مراسم رسمی بازگشایی در اول اكتبر 1968 میلادی (1347 ه.ش.) انجام شد.

مدرسه ارس از سال های 57-1953 میلادی (1336-1332 ه.ش.) واقع در خیابان آبان شمالی، کوچه 12 و سپس در خیابان میرزای شیرازی بعد از پمپ بنزین و از 1968 میلادی (1347 ه.ش.) در خیابان لارستان، خیابان عبده، پلاک 18 مستقر گردیده است.